دسته بندی | برق |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 79 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 31 |
مقاله بررسی اتوماسیون صنعتی (PLC) در 31 صفحه ورد قابل ویرایش
فهرست
عنوان صحفه
مقدمه..................................................................................................................... 1
کنترل کننده های قابل برنامهریزی (PLC) ها........................................................ 2
برنامه نویسی (PLC) ها........................................................................................ 7
PLCهای زیمنس.................................................................................................... 11
PLC لوگو.............................................................................................................. 14
مقدمه:
هر سیستم کنترلی را به سه بخش اصلی میتوان تقسیم کرد: ورودی، بخش پردازشگر و خروجی. سیگنالهای ورودی توسط مبدلها که کمیتهای فیزیکی را به سیگنالهای الکترونیکی تبدیل میکنند فراهم میشوند. یک سیستم کنترل باید بتواند بر طریقه عملکردی یک فرآیند دخالت و تسلط داشته باشد. این کار با استفاده المانهای خروجی، از قبیل پمپها، موتورها، پیستونها، رلهها و … انجام میشود.
یک طرح کنترلی به دو روش قابل اجرا است:
با استفاده از سیستمهای کنترل غیرقابل تغییر توسط اپراتور و نیز با استفاده از کنترل کنندههای قابل برنامهریزی.
رله یکی از قطعات مهم در بیشتر سیستمهای کنترل مدرن است. این قطعه یک سوئیچ الکتریکی با ظرفیت جریانی بالاست. یک سیستم رلهای ممکن است شامل چند صدیا حتی چند هزار کنتاکت باشد.
PLCها به عنوان جانشینی برای سیستمهای منطقی رلهای و تایمری غیرقابل تغییر توسط اپراتور طراحی شدند تا به جای تابلوهای کنترل متداول قدیمی استفاده شوند. این کار به وسیله برنامهریزی آنها و اجرای دستورالعملهای منطقی ساده که اغلب به شکل دیاگرام نردبانی است، صورت میگیرد. PLCها دارای یک سری توابع درونی از قبیل: تایمرها و شمارندهها و شیفت رجیسترها میباشند که امکان کنترل مناسب را، حتی با استفاده از کوچکترین PLC نیز، فراهم میآورند.
یک PLC با خواندن سیگنالهای ورودی، کار خود را شروع کرده و سپس دستورالعملهای منطقی (که قبلاَ برنامهریزی شده و در حافظه جای گرفته است) را بر روی این سیگنالهای ورودی اعمال میکند و در پایان، سیگنالهای خروجی مطلوب را برای راهاندازی تجهیزات و ماشینآلات تولید مینماید. تجهیزات استانداردی درون PLCها تعبیه شدهاند که به آنها اجازه میدهد مستقیماَ و بدون نیاز به واسطههای مداری یا رلهها، به المان خروجی یا محرک (actuator) و مبدلهای ورودی (مانند پمپها و سوپاپها) متصل شوند.
با استفاده از PLCها، اصلاح و تغییر یک سیستم کنترل بدون نیاز به تغییر محل اتصالات سیمها ممکن شده است.
برخی ویژگیهای خاص، آنها را ابزاری مناسب جهت انجام عملیات کنترل صنعتی نموده است. برخی از این ویژگیها عبارتند از:
l تجهیزات حفاظت کنندهها PLCها از نویز و شرایط نامساعد محیطی
l ساختار PLCها، که به سادگی امکان تعویض یا افزودن واحد یا واحدهایی را به PLC میدهد. (مثلاَ واحد ورودی/ خروجی)
l اتصالات استاندارد ورودی/ خروجی و نیز سطوح سیگنال استاندارد
l زبان برنامهنویسی قابل درک و آسان (مانند دیاگرام نردبانی یا نمودار وظایف)
محدوده PLCهای در دسترس، از PLCهای جامع و کامل کوچک با 20 ورودی/ خروجی و 500 مرحله یا گام برنامهنویسی تا سیستمهای مدولار با مدولهای قابل افزایش را دربرگرفته است مدولها برای انجام وظایفی نظیر:
l ورودی/ خروجی آنالوگ
l کنترل PID (تناسبی، انتگرالگیر و مشتقگیر)
l ارتباطات
l نمایش گرافیکی
l ورودی/ خروجی اضافی
l حافظههای اضافی و … استفاده میشوند.
کنترل کننده های قابل برنامهریزی (PLC)ها:
PLCها، کامپیوترهایی ساخته شده به منظور خاص هستند که شامل سه قسمت اجرایی اصلی میباشند: پردازشگر، ورودی/ خروجی و حافظه. سیگنالها از طریق ورودی به PLC فرستاده شده و آنگاه در حافظه، ذخیره میشوند. سپس سیگنالهای خروجی به منظور راهاندازی تجهیزات مورد نظر، تولید میشوند.
در PLCهای کوچکتر، این عملیات توسط کارتهای ویژهای انجام میگیرند که به صورت واحدهای بسیار فشردهای ساخته شدهاند، در حالی که ساختار PLCهای بزرگتر به صورت مدولار با مدولهایی که بر روی شیارهای تعبیه شده بر روی دستگاه نصب میشود، بنا گردیده است. این امر امکان توسعه سیستم را- در صورت ضرورت- به سادگی فراهم میآورد. در هر دوی این موارد بوردهای مداری ویژهای، به سادگی تعویض یا برداشته میشود و امکانات تعمیر سیستم نیز به سادگی فراهم میآید.
CPU بر تمام عملیاتی که در PLC رخ میدهد، کنترل و نظارت دارد و دستورالعملهای برنامهریزی شده و ذخیره شده را اجرا میکند.
تمام PLCهای مدرن برای ذخیره برنامه از حافظههای نیمه هادی مانند EPROM, RAM یا EEPROM استفاده میکنند.
عملاَ از RAM برای تکمیل برنامه مقدماتی و تست آن استفاده میشود، زیرا که امکان تغییر و اصلاح راحت برنامه را فراهم میآورد.
پس از این که یک برنامه تکمیل شد و مورد آزمایش قرار گرفت میتوان آن را در PROM یا EPROM، که اغلب ارزانتر از قطعات RAM میباشند، بار (Load) کرد. برنامهریزی PROM معمولاَ توسط یک برنامهریز مخصوص صورت میگیرد.
PLCهای کوچک معمولاَ تا حدی به دلیل ابعاد فیزیکی دستگاه دارای حجم حافظه محدود و ثابتی میباشند. حجم این حافظهها بسته به تولیدکننده آنها بین 300 تا 1000 دستورالعمل متفاوت است. این حجم حافظه ممکن است کمتر از آنی به نظر آید که مناسب جهت امور کنترلی باشد، اما تقریباَ حدود 90 درصد عملیات مورد نیاز کنترلهای دودویی با کمتر از 1000 دستورالعمل قابل اجرا میباشند. بنابراین فضای حافظه لازم برای بیشتر کاربردها فراهم خواهد آمد.
PLCهای بزرگتر از مدولهای حافظهای استفاده میکنند که بین K1 تا K64 فضای حافظه را فراهم میآورند. این مدولها امکان گسترش سیستم را با افزودن کارتهای حافظه RAM یا PROM به PLC فرام میآورند.
معیار اولیه مشخص کننده اندازه PLCها، در قالب حجم حافظه برنامه و حداکثر تعداد ورودی و خروجیهایی که سیستم قادر به پشتیبانی از آنهاست ارائه میشود. اما به منظور ارزیابی و محک مناسب هر PLC، باید خصوصیات دیگری از آن، از قبیل نوع پردازشگر، زمان اجرای یک سیکل برنامه، تسهیلات زبان برنامهنویسی، توابع (از قبیل شمارنده، تایمر و …) قابلیت توسعه و … را نیز در نظر بگیریم.
معمولاَ، PLCهای کوچک و «مینی PLCها» به صورت واحدهای قدرتمند، کارآ و فشردهای طراحی میشوند که قابل جاسازی بر روی، یا کنار تجهیزات تحت کنترل باشند. آنها عمدتاَ به عنوان جایگزین سیستمهای رلهای غیرقابل تغییر توسط اپراتور، تایمر، شمارنده و غیره مورد استفاده قرار میگیرند تا بخشهای مجزا و منفرد کارخانجات یا ماشینآلات را کنترل کنند، اما میتوان آنها برای هماهنگ کردن عملکرد چند ماشین در تلفیق با یکدیگر سود جست.
PLCهای کوچک قادر به توسعه تعداد کانالهای ورودی و خروجی با استفاده از یک یا دو مدول ورودی/ خروجی میباشند.
PLCهای بزرگ برای استفاده در کارخانجات عظیم یا ماشینهای بزرگی که به کنترل پیوسته نیازمندند، طراحی شدهاند.
همچنین آنها به عنوان کنترل کننده ناظر آن نظارت (monitor) و کنترل کردن چندین PLC دیگر یا سایر ماشینهای هوشمند به کار میروند.
در PLCهای بزرگ از:
l پردازشگر 16 بیتی به عنوان پردازشگر اصلی جهت محاسبات دیجیتالی و همچنین به کارگیری متن.
l پردازشگرهای تکبیتی به عنوان پردازشگر همکار برای محاسبه سریع، ذخیرهسازی و …
l پردازشگرهای جانبی، برای انجام وظایف اضافی که تابع زمان میباشند مانند:
کنترل حلقه بسته PID ، کنترل موقعیت، محاسبات عددی با ممیز شناور، تشخیص عیب و رصد ، ارتباطات بین ماشینهای هوشمند برای ورودی/ خروجی توزیع شده، دیاگرامهای تقلیدی از وضعیت فرآیند یا دیاگرامهای فرآیندنما ، نصبگاههای ورودی/ خروجی با فاصله دور استفاده میشود.
STARTUP FLAG:
در اولین سیکل از برنامه مصرف کننده تنظیم میشود و متوالیاَ بعنوان STARTUP FLAG در برنامه مورد استفاده قرار میگیرند. همچنین M8 میتواند مانند دیگر MARDERها در برنامه مورد استفاده قرار گیرد.
FIXED LEVE:
با HI=1, LO=0 مشخص میشوند.
OPEN CONINECTOR (X):
در مواردی که نیاز به سیمبندی نمیباشد از این پایه استفاده میشود.
از مزایای این برنامه این است که میتوان انواع مدارات را طراحی و در کامپیوتر شخصی تست کرد حتی بدون داشتن LOGO.
برای برنامهنویسی میتوان از دو زبان برنامهنویسی که در این نرمافزار پس از طراحی به یکدیگر تبدیل میشوند استفاده نمود.
BFها توابع خواصی میباشند که با منطقی خاص ورودی/ خروجی را بهم ارتباط میدهند. پایههای بکار رفته در این توابع شامل ورودی 1 خروجی Q یا X میباشند. در جایی که نیاز به سیمبندی پایه نباشد از X استفاده میشود این توابع شامل:
AND:
از لحاظ مداری ارتباط سریال تعدادی کنتاکت Normally open میباشند و خروجی در صورتی یک میشود که کلیه ورودیها یک باشند.
AND WI TH RLO:
شکل سمت چپ در این تابع خروجی در صورتی یک میشود که همه ورودیها باشند و حداقل یک ورودی در سیکل قبلی حالت صفر داشته باشد.
NAND:
شامل اتصال موازی تعداد کنتاکت Normaly clos میباشد و خروجی زمانی یک میشود که همه ورودیها یک باشند.
AND WI TH RLO:
خروجی ANND زمانی یک میشود که حداقل یک وروی حالت صفر داشته باشد و همه ورودیها در سیکل قبل یک باشند.
OR:
شامل اتصال موازی تعداد کنتاکت Normaly open میباشد و خروجی زمانی یک میشود که حداقل یکی از ورودیها یک باشند.
NOR:
اتصال سریال تعدادی کنتاکت Normaly close میباشد و خروجی زمانی یک میشود که همه ورودیها صفر باشند و با یک شدن هر یک از ورودیها خروجی صفر میشود.
XOR:
اتصال دو کنتاکت Changeover میباشد و خروجی زمانی یک است که ورودیها حالت متفاوت داشته باشند. (هر دو یک یا صفر باشند خروجی صفر است).
ضمناَ گیت NOT هر چه در ورودی باشد عکس آنرا در خروجی اعمال میکند.
Specal function:
از لحاظ ورودیها با BFها متفاوتند و شامل توابع زمانی retentivity و انتخاب پارامترهای مختلف برای Update کردن برنامه باشد.
S(set): اجازه یک کردن خروجی را میدهد.
R (reset): بر همه ورودیها تقدم دارد و خروجی را صفر میکند.
Trg (tigger): برای شروع اجرای عملیات یک تابع استفاده میشود.
Con (counter): شمارش پالس را انجام میدهد.
Fre (frequency): سیگنالهای فرکانس سنجیده شده به این ورودی داده میشود.
Dir (direction): جهتی را که شمار نه باید شمارش نماید مشخص میکند.
En (enabel): تابع را فعال میکند در صورت صفر بودن En ورودیهای دیگر برای بلوک در نظر گرفته میشود.
Inv (ivert): با فعال شدن سیگنال خروجی بلوک معکوس میشود.
Rel (reset all): همه مقادیر داخلی reset میشود.
X: در صورت در نظر گرفتن این کانکتور برای Sf ، مقدار صفر برای آن در نظر گرفته میشود.
دسته بندی | کامپیوتر و IT |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 948 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 47 |
مقاله بررسی ISP Internet Service Provide اینترنت در 47 صفحه ورد قابل ویرایش
اینترنت
اینترنت در واقع اصلا یک شبکه نیست، بلکه مجموعه ایست از شبکه های مختلف که از پروتکلهای خاصی استفاده کرده، و سرویسهای مشخصی را ارائه میکند. ویژگی غیرعادی اینترنت اینست که توسط فرد خاصی طراحی نشده، و هیچکس هم آنرا کنترل نمی کند. برای درک بهتر این مطلب، اجازه دهید ببینیم اینترنت از کجا شروع شد، و علت آن چه بود. یکی از جالبترین تاریخچه های اینترنت را می توانید در کتاب جان نافتون- 2000- ببینید. این کتاب نه تنها برای افراد عادی، بلکه برای مورخان نیز جالب است، برخی از مطالب ذیل از این کتاب اقتباس شده است. البته کتابهای فنی بیشماری نیز دربارة اینترنت و پروتکلهای آن نوشته شده، که از آن میان میتوان به
(Maufer, 1999) اشاره کرد.
آرپانت (ARPANET)
داستان ما از اواخر دهة 1950 شروع میشود . در اوج جنگ سرد وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا به فکر ایجاد یک شبکه فرماندهی و کنترل افتاد که بتواند حتی در مقابل حملات هسته ای دوام بیاورد. در آن زمان تمامی مخابرات نظامی به شبکه تلفن عمومی متکی بود، که مستعد آسیب تشخیص داده شده بود. با یک نگاه به شکل زیر (الف) میتوانید مبنای این استدلال را دریابید. در این شکل نقاط سیاه نماینده مراکز سوئیچینگ شهری هستند که هزاران خط تلفن از آنها منشعب میشود. این مراکز نیز به نوبة خود به مراکز بین شهری بزرگتر متصل هستند، که در مجموع شبکه تلفن کشوری را می سازند. آسیب پذیری این سیستم از آنجا ناشی می شد که تخریب چند مرکز بین شهری کلیدی می توانست تماس تلفنی را در کل کشور مختل کند.
در سال 1960 وزارت دفاع قراردادی را با شرکت راند امضاء کرد که در ان وظیفه یافتن یک راه حل به آن محول شده بود. یکی از متخصصان این شرکت، بنام پل بارن طرح یک شبکه توزیع شده (distributed) و تحمل پذیر خطا (fault- tolerant) را پیشنهاد کرد، که آنرا در شکل (ب) می بینید. از آنجائیکه در این شبکه طول مسیر بین مراکز سوئیچینگ طولانیتر از آن بود که بتوان از سیگنالهای آنالوگ استفاده کرد، بارن پیشنهاد کرد در این سیستم از تکنولوژی سوئیچینگ بستة دیجیتالی (digital packet- switching) استفاده شود. بارن گزارشات متعددی برای وزارت دفاع نوشت، و جزئیات سیستم پیشنهادی خود را تشریح کرد. مقامات رسمی پنتاگون به ایده نهفته در این سیستم علاقمند شدند و از AT&T (که در آن زمان انحصار شبکه تلفن کشوری را در دست داشت) خواستند که یک نمونة اولیه از آن بسازد. AT&T طرح بارن را رد کرد. بزرگترین و ثروتمندترین شرکت دنیا تحمل نمی کرد که یک جوان تازه از راه رسیده به آنها بگوید چگونه شبکه تلفن بسازند! آنها ادعا کردند که طرح بارن قابل اجرا نیست و بدین ترتیب ایده آن را در نطفه خفه کردند.
سالها گذشت، و وزارت دفاع همچنان به دنبال سیستم فرماندهی و کنترل ایده آل خود بود. برای درک بهتر اتفاقات بعدی، باید کمی به عقب برگردیم: به اکتبر 1957، زمانی که اتحاد جماهیر شوروی (سابق) با پرتاب اولین قمر مصنوعی به نام اسپوتنیک در مسابقة فضایی از ایالات متحده پیشی گرفت. آیزنهاور، رئیس جمهور وقت ایالات متحده در جستجو برای یافتن علت عقب افتادگی کشورش با وحشت دریافت که نیروهای زمینی، دریایی و هوایی آمریکا مشغول دعوا بر سر تقسیم بودجة تحقیقاتی پنتاگون هستند. وی بلافاصله تصمیم گرفت که یک مرکز واحد برای تحقیقات نظامی بوجود آورد، مرکزی که آرپا (آژانس پروژههای تحقیقاتی پیشرفته Advanced Research Projects Agency- ARPA نام گرفت. آرپا هیچ دانشمند یا آزمایشگاهی نداشت در واقع آرپا چیزی نبود جز یک دفتر هماهنگی کوچک با بودجه ای ناچیز (البته با معیارهای پنتاگون). آرپا کارش را با عقد قرارداد یا واگذاری امتیاز به شرکتها یا دانشگاه هایی که ایده های جالبی داشتند، انجام می داد.
در سالهای اول، آرپا بیشتر سعی داشت خطوط کلی ماموریت خود را روشن و ترسیم کند، ولی در سال 1967 توجه مدیرعامل آن، لاری رابرتس، به موضوع شبکه جلب شد. او با متخصصان بسیاری مشورت کرد و یکی از همین متخصصان بنام وسلی کلارک بود که پیشنهاد ایجاد یک زیر شبکه سوئیچینگ بسته را مطرح کرد.
بعد از مقداری بحثهای اولیه رابرتس ایده را پسندید و آنرا طی یک مقاله نسبتاً مبهم به گردهمایی اصول سیستم عامل (که در اواخر 1967 در گاتلین بورگ، تنسی برگزار شده بود) ارائه کرد (Roberts, 19670 . در میان ناباوری رابرتس مقاله دیگری نیز به این کنفرانس ارائه شده بود که نه تنها سیستم مشابهی را توصیه می کرد بلکه حتی صحبت از پیاده سازی آن تحت مدیریت فردی بنام دونالد دیویس در آزمایشگاه ملی فیزیک (NPL) در انگلستان به میان آمده بود. سیستم NPL در واقع سیستمی در سطح ملی نبود، بلکه فقط چند کامپیوتر را در محوطة NPL به هم متصل می کرد، اما نکته مهم این بود که نشان می داد سوئیچینگ بسته در عمل کار میکند. از همه جالبتر اینکه سیستم NPL براساس کارهای بارن پایه گذاری شده بود. وقتی رابرتس از گاتلین بورگ برگشت دیگر مصمم بود چیزی را بسازد که بعدها به آرپانت (ARPANET) معروف شد.
این زیرشبکه تعدادی مینی کامپیوتر به نام (Interface Message Processor)IMP را با خطوط انتقال 56- kbps به هم متصل می کرد. برای رسیدن به قابلیت اعتماد بالا، هر IMP به حداقل دو IMP دیگر متصل می شد. این زیرشبکه در واقع یک زیر شبکه دیتاگرام (datagram subnet) بود بنابراین اگر تعدادی از خطوط یا IMP ها از بین می رفتند پیامها می توانستند از طریق مسیرهای جایگزین به مقصد برسند.
هر گره (node) این شبکه عبارت بود از یک کامپیوتر میزبان و یک IMP، که با سیمی کوتاه به هم وصل می شدند. هر میزبان می توانست پیامهایی تا سقف 8063 بیت به IMP خود بفرستد و این IMP سپس پیام را به بسته های 1008 بیتی شکسته و آنها را به صورت مستقل به سمت مقصد می فرستاد. هر بسته قبل از اینکه به گره بعدی هدایت شود بایستی به طور کامل دریافت می شد، بدین ترتیب آرپانت اولین زیرشبکه سوئیچینگ بسته بود که به صورت ذخیره- هدایت (store- and- forward) کار می کرد.
کاربردهای اینترنت
بعد از آنکه در اول ژانویه 1983 TCP/IP بعنوان تنها پروتکل رسمی آرپانت معرفی شد، تعداد شبکه ها، کامپیوترها و کاربران متصل به آن به سرعت افزایش یافت؛ و وقتی آرپانت و NSFNET به هم متصل شدند، رشد آن حالت نمایی به خود گرفت. بسیاری از مناطق و کشورها (از جمله کانادا، اروپا و اقیانوسیه) به شبکه ملحق شدند.
در اواسط دهة 1980 دیگر افراد به این مجموعه به عنوان شبکه ای از شبکه ها (که بعدها به اینترنت معروف شد) نگاه کردند، بدون آنکه هیچگونه بخشنامه رسمی در کار باشد، یا حتی مراسم افتتاحیه ای (با قیچی و نوارهای رنگی، و تشویق و هورا) برگزار شده باشد.
چسبی که اینترنت را به هم متصل نگه می دارد، مدل TCP/IP و مجموعه پروتکلهای آن است، پذیرش TCP/IP باعث شد تا سرویسهای جهانی بتوانند جنبه عملی به خود بگیرند.
اما واقعاً «روی اینترنت بودن» چه معنایی دارد؟ طبق تعریف ما، ماشینی روی اینترنت است که مجموعه پروتکلهای TCP/IP را اجرا کند، یک آدرس IP داشته باشد و بتواند بسته های IP را به تمام ماشینهای دیگری که روی اینترنت هستند بفرستد. صرف توانایی ارسال و دریافت ایمیل به معنای بودن روی اینترنت نیست، چون سرویسهای ایمیل میتواند به شبکه های خارج از اینترنت هدایت شود. با این حال اوضاع با وضعیتی که در حال حاضر وجود دارد (میلیونها کامپیوتر شخصی میتوانند با مودم به یک ISP وصل شده یک آدرس IP موقتی بگیرند، و بسته های IP در و بدل کنند) کمی مغشوش و مبهم است. اما مادامیکه این کامپیوترها به مسیریاب ISP متصل هستند پر بیراه نیست که آنها را روی اینترنت بدانیم.
اینترنت سنتی (از 1970 تا اوایل دهه 1990) چهار کاربرد عمده داشت:
1- ایمیل (e- mail) - نوشتن، ارسال و دریافت نامه های پست الکترونیک از همان روزهای اول آرپانت جز سرویسهای آن بود، و همچنان یکی از محبوبترین هاست. امروزه بسیاری از افراد روزانه دهها و صدها ایمیل دریافت میکنند و به آن به عنوان دریچه ای برای ارتباط با دنیای خارج نگاه میکنند- بسیار بیشتر از تلفن یا پست معمولی.
2- اخبار (news)- گروه خبری (newsgroup) یک محفل اختصاص یافته برای تبادل پیام در یک زمینه خاص است. امروزه هزاران گروه خبری در زمینه های فنی و غیرفنی (از جمله کامپیوتر، علوم، هنر و سیاست) وجود دارند. هر گروه خبری برای خود قواعد و مقرراتی دارد که سرپیچی از آنها را برنمی تابد.
3- ورود از راه دور (remote login) - هر روز هزاران نفر در سراسر دنیا برای ورود به کامپیوترهای دیگر از طریق اینترنت (البته آنهایی که حق ورود به آنها را داشته باشند) از برنامه هایی مانند rlogin , telnet یا ssh استفاده میکنند.
شبکه های اتصال گرا: ATM , Frame Relay, X.25
از همان اولین روزهایی که شبکه پا به عرصه وجود گذاشت، جنگ بین طرفداران زیرشبکه های اتصال گرا و شبکه های غیرمتصل (دیتاگرام) نیز شروع شد. مهمترین برگ برنده طرفداران زیر شبکه های غیرمتصل همان آرپانت/ اینترنت است. بیاد دارید که قصد اولیه وزارت دفاع آمریکا از بنیانگذاری آرپانت، ایجاد شبکه ای بود که بتواند در مقابل ضربات هسته ای (و منهدم شدن بخش بزرگی از خطوط و تجهیزات انتقال) دوام بیاورد (در واقع، هدف اصلی این طرح بالا بردن ضریب تحمل خرابی شبکه بود). این رهیافت منجر به طراحی شبکه ای شد که در آن هر بسته راه خود را مستقل از بسته های دیگر طی میکند. بدین ترتیب اگر تعدادی از مسیریاب های شبکه از مدار خارج شوند، مادامی که شبکه بتواند مسیرهای جدید خود را از نو پیکربندی کند، در ارسال بسته ها از مبدا به مقصد خللی پیش نخواهد آمد.
طرفداران زیرشبکه های اتصال گرا معمولاً همان شرکتهای تلفن هستند. در این سیستم آغاز کننده ارتباط قبل از آنکه بتواند ارسال اطلاعات را شروع کند بایستی منتظر برقراری ارتباط مستقیم با طرف مقابل بماند. این ارتباط فیزیکی در تمام طول تماس برقرار می ماند، و تمام بسته های اطلاعات از همین مسیر واحد عبور خواهند کرد. اگر هر یک از تجهیزات این مسیر به هر دلیلی از کار بیفتد، تماس قطع خواهد شد- چیزی که وزارت دفاع مسلماً نمی پسندد.
پس علت علاقه شرکتهای تلفن به این سیستم چیست؟ دو دلیل اصلی این علاقه عبارتند از:
1- کیفیت سرویس
2- حسابرسی مصرف کنندگان
در شبکه های اتصال- گرا هر تماس مقداری از منابع زیرشبکه (از قبیل توان پردازشی مسیریاب ها) را به خود اختصاص میدهد و در صورتیکه این منابع به حالت اشباع برسند تماس جدید امکانپذیر نبوده، و کاربر با بوق اشغال روبرو خواهد شد. در این روش تماس ها (به دلیل اختصاص منابع کافی) از کیفیت بالایی برخوردار هستند. از طرف دیگر، اگر در شبکه های غیرمتصل تعداد زیادی بسته به یکباره وارد یک مسیریاب شوند، ممکنست برخی از آنها (به دلیل کمبود امکانات پردازشی) در داخل رواتر از بین بروند. البته فرستنده متوجه این نقص خواهد شد و بسته های گمشده را از نو ارسال خواهد کرد، ولی همین موضوع باعث افت کیفیت شبکه (بویژه در مورد صدا و تصویر) میشود. لازم به گفتن نیست که شرکتهای تلفن بیش از هر چیز نگران کیفیت صدا هستند، و به همین دلیل همچنان زیرشبکه های اتصال- گرا را ترجیح می دهند.
دلیل دومی که شرکتهای تلفن سرویسهای اتصال- گرا را بیشتر می پسندند امکان صدور صورتحساب برای مشترکان است (کاری که مدتهاست به آن عادت کرده اند). هزینه تماس های بین شهری و خارج از کشور معمولاً بر حسب مدت مکالمه محاسبه میشود (علت اتخاذ این روش هم بیشتر سادگی آن بوده است). اگر تماس مستقیمی بین دو طرف مکالمه برقرار نباشد، طبعا این شرکتها نمی توانند برای مشترکان خود صورتحساب صادر کنند.
دسته بندی | کامپیوتر و IT |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 47 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 30 |
مقاله بررسی FPGA & CPLD زمان برنامه نویسی VHDL در 30 صفحه ورد قابل ویرایش
مقدمه ای درباره FPGA & CPLD
برای آنکه بتوان بخش بزرگی از یک طرح را داخل یک تراشه منتقل نمود و از زمان و هزینه مونتاژ و راهاندازی و نگهداری طرح کاست، ساخت تراشههای قابل برنامه ریزی مطرح شد از جمله مزایای استفاده از تراشههای قابل برنامه ریزی در طراحی پروژهها عبارتند از :
- کاهش ابعاد و حجم
- کاهش زمان و هزینه طرح
- افزایش اطمینان از سیستم
- حفاظت از طرح
- حفاظت در برابر نویز و اغتشاش
FPGA ها ابزار سخت افزاری قابل برنامه ریزی ارزان قیمت را جایگزین کاربردهای فعلی کنترلرهای داخلی (Embedded Controllers) نمودهاند. به همین دلیل بازار آنها رشد گستردهای داشته است. علاوه بر این به جهت ارائه راه حلهای مناسب برای IC های سفارشی با عملکرد بالا موفقیت زیادی به دست آوردهاند. در واقع به نظر میرسد که FPGAها با توجه به ارزان بودن، نسل فعلی تراشههای ASIC را از رده خارج کنند. همین مزیت هزینه و عملکرد توجه زیادی را درحوزه تحقیقات به خود معطوف کرده است.
ویژگی استفاده از قطعات منطقی قابل برنامه ریزی (PLD) و FPGA، ارزان بودن قیمت و سرعت ورود آنها به بازار است.
قطعات ASIC، هزینههای توسعه مهندسی غیر قابل برگشت بالاتری دارند و در نتیجه اغلب، قیمت این محصولات بالاتر است، اما اساساً کارایی بالاتری دارند. این شیوههای مختلف طراحی محیطهایی را با مجموعهای از متدولوژی و ابزاهای مختلف CAD پدید میآورند.
در طول یک دهه گذشته، انواع مختلفی از سخت افزارهای قابل برنامه ریزی به سرعت پیشرفت کردهاند. این قطعات نامهای مختلفی دارند مثل سخت افزار قابل آرایش مجدد، سخت افزار قابل آرایش، سخت افزار قابل برنامه ریزی مجدد.
ایده اصلی و زیر بنایی معماری FPGA و CPLD بسیار ساده است. به طوری کلی میتوان مدارهای ترکیبی و ترتیبی را مستقیماً روی بستر سیلیکون ایجاد کرد. تراشههای ASIC با اینکه کارایی بالایی دارند اما تنها میتوانند یک نوع عملیات را انجام دهند.
از آنجایی که امکان توزیع هزینه توسعه بین چند کاربر وجود ندارد، قیمت ASIC ها معمولاً بیش از سیستمهای مبتنی بر ریز پردازنده معمولی میشود.
تکنولوژی تراشههای قابل برنامهریزی
قابلیت برنامه ریزی شدن مدارات مختلف و اتصالات متفاوت بر روی PLD به دلیل سوئیچهای قابل برنامه ریزی است که در این تراشه وجود دارد، این سوئیچها میبایست علاوه بر اشغال فضای بسیار کم دارای کمترین تأخیر زمانی باشند بطور کلی سوئیچهای قابل برنامه ریزی در PLD با استفاده از سه نوع تکنولوژی قابل پیاده سازی است.
1-استفاده از Anti – Fuse
2-استفاده از سلولهای حافظه موقت Sram
3-استفاده از گیتهای شناور EEPROM یا EPROM
Anti – Fuse
خصوصیت اصلی Anti – Fuseها تنها یک بار قابلیت برنامهریزی بودن، اشغال فضای کم و بالا بودن فرکانس کاری، به دلیل پایین بودن اثر مقاومتی و ظرفیت خازنی آنها است.
عیب اصلی این روش نداشتن قابلیت برنامه ریزی مجدد است و زمانی که یک بار برنامهریزی گردد دیگر به حالت اولیه برنمیگردد و مزیت اصلی آن فرکانس کاری بالا و اشغال فضای کم آن است این نوع PLDها نسبت به انواع دیگر PLDها نسبتاً گرانتر هستند.
SRAM
در روش SRAM از سلولهای حافظه به دو طریق استفاده میشود، در روش اول از یک سلول حافظه برای کنترل روشن یا خاموش شدن یک ترانزیستور استفاده میگردد که در این حالت خروجی سلول حافظه به بیس ترانزیستور یا گیت فت متصل می شود، با روشن یا خاموش شدن ترانزیستور یک مسیر وصل یا قطع میشود. در روش دوم سلول حافظه به ورودیهای انتخاب مالتی پلکسر وصل میشود. در این حالت با صفر یا یک شدن سلول حافظه مسیر خطوط عوض میشود، مهمترین عیب این روش پاک شدن برنامه ریزی با قطع تغذیه میباشد، تراشههایی که با این روش برنامه ریزی میگردند، میبایست با استفاده از یک سیستم جانبی با هر بار وصل شدن تغذیه تراشه برنامه ریزی گردد، این روش نسبت به روش Anti – Fuse فضای بیشتری اشغال میکند و تأخیر زمانی نیز بیشتر است.
روش برنامه ریزی EEPROM یا EPROM
مهمترین مزیت این روش پاک نشدن برنامه ریزی با قطع برق مهمترین عیب آن اشغال فضای زیاد این نوع ساختار سوئیچ میباشد.
تقسیم بندی PLDها
PLDها شامل قطعات کم ظرفیت و پرظرفیت میباشند. PLDهای کم ظرفیت (ساده ) معمولاً کمتر از 600 گیت قابل استفاده دارند و شامل محصولاتی چون PALها و GALها میشوند.
PLDهای ساده شامل سوئیچهای EEPROM یا EPROM و Anti – Fuse میباشند.
(High – Capacity – PLD) HCPLD بیشتر از 600 گیت قابل استفاده دارند و شامل CPLD و FPGA میشوند.
FPGAها ساختمان اتصالات داخلی گسسته دارند، در حالیکه CPLDها دارای اتصالات داخلی پیوسته میباشند.
در ساخت HCPLD ها از تکنولوژی EEPROM , EPROM , Sram و Anti – Fuse استفاده شده است.
انواع تراشه های برنامه ریزی
(Programable read only memoey) PRom
اولین تراشههای قابل برنامهریزی که به بازار عرضه شد حافظه فقط خواندنی PRom بود، در این تراشه خطوط آدرس بعنوان ورودی و خطوط دیتا به عنوان خروجی تلقی میشوند.
PRom شامل دستهای از گیتهای and غیر قابل برنامه ریزی و یک آرایه OR قابل برنامه ریزی است. PRom در حد یک حافظه است و قابلیت برنامهریزی یک مدار منطقی را ندارد.
(Programable logic array) PLA
اولین تراشه قابل برنامه ریزی که برای پیاده سازی مدار منطقی آرایه برنامه پذیر and و یک آرایه برنامه پذیر OR میباشد. دو اشکال عمده، هزینه گران ساخت و سرعت پایین آن است .
(Programable array logic) PAL
تراشه Pal دارای یک آرایه and قابل برنامه ریزی و یک آرایه OR تثبیت شده است.
GAL
تراشه GAL دارای یک آرایه and قابل برنامه ریزی و یک آرایه OR تثبیت شده است. تراشه GAL دارای سرعت بیشتر نسبت به تراشه PAL میباشد.
بعد از تراشههای فوق MPGAها و FPGAها به بازار آمدند.
MPGA: Mask programable gate array
FPGA: Field programable gate array
ساختار FPGA
بطور کلی تا کنون سه نوع معماری برای FPGA ها توسط کارخانههای مختلف سازنده ارائه شده است که عبارتند از:
1-آرایه دو بعدی متقارن Symetric matrix
2-آرایههای سطری row based
3-دریایی از گیتها sea of gates
بلوکهای FPGA
1-بلوکهای منطقی (Logic array Block) LAB
2-بلوکهای کنترل کننده I/o
3-اتصالات قابل برنامهریزی PIA
(Programable Interconnect array)
بلوکهای منطقی
بلوکهای منطقی شرکتهای سازنده FPGA از نظر اندازه ومنطق به کار رفته در آنها با هم تفاوتهای بسیاری دارند.
این بلوکها در FPGAها و CPLDهای Altera به نام LAB شناخته میشوند.
هر LAB میتواند شامل سه زیر بلوک Macrocell و Interconnect local و term logic باشد.
-تأخیر انتقالی (transport)
سیگنالها از سیمها همانند ادوات سوئیچینگ با یک آهنگ معین عبور میکنند و با تأخیری متناسب با طول مسیر مواجه میشوند. اما سیمها بر خلاف ادوات سوئیچینگ نسبتاً اینرسی کمتری دارند. در نتیجه سیمها، سیگنالهای با عرض پالس بسیار کوچک را انتشار میدهند و ما میتوانیم سیمها را به عنوان محیط انتشار تغییرات در مقدار سیگنال مستقل از عرض پالس مدل کنیم. در فنآوریهای جدید با رشد کاهش ابعاد، تأخیرهای سیم نیز مطرح میشوند، از این رو باید در پی راههایی برای کاهش طول سیمها بود، زیرا در این مدارات تأخیر سیمها قابل اغماض نخواهد بود.
اپراتورهای VHDL
1-شیءهای داده 2- نوعهای داده 3-عملگرها
- شیءهای داده در VHDL:
در VHDL سه کلاس برای شیءها وجود دارد: سیگنال، متغیر، ثابت
سیگنالها:
سیگنال شیای است که مقدار فعلی و آتی یک شیء را نگه میدارد. از این منظر که VHDL یک زبان توصیف سخت افزار است، سیگنالها نقش سیم را ایفا میکنند. سیگنالها در توصیف درگاه به عنوان ورودی و خروجی، در توصیف ساختاری به عنوان سیگنال و در معماری به عنوان سیگنال ظاهر میشوند. معرفی سیگنال بصورت زیر انجام میشود:
Signal signal_ name : signal_ type: = initial_ value ;
متغیرها:
تفاوت سیگنالها با متغیرها در این است که سیگنالها را در شبیه سازی میتوان طوری زمان بندی کرد که در یک زمان معین،مقداری را بپذیرند، در حالیکه به متغیرها در هنگام اجرای عبارت نسبت دهی مقدار داده میشود. در هر زمان میتوان چندین مقدار را برای زمانهای آتی سیگنال زمان بندی کرد. در مقابل در هر زمان تنها میتوان یک مقدار به متغیر نسبت داد. به همین جهت پیاده سازی شیء سیگنال با سابقهای از مقادیر آن همراه است ودر نتیجه نسبت به متغیرها به حافظه بیشتری نیاز دارد و زمان اجرای بالاتری دارد.
متغیرها به طور کامل با آنچه در زبانهای برنامه نویسی متداول به کار میروند معادل هستند و برای محاسبات درون روالها، توابع، پروسسها بکار می روند. معرفی متغیر به صورت زیر انجام میشود:
variable variable_ name : signal_ type: = initial_ value ;
ثابتها:
ثابتها باید در ابتدای شبیه سازی معرفی شوند و مقدارشان مشخص شود و نمیتوانند در طول شبیهسازی تغییر کنند. ثابتها میتوانند از هر نوع مجاز VHDL باشند. معرفی ثابتها بصورت زیر انجام میشود:
Constant Constant_ name : Constant_ type: = initial_ value ;
نوعهای داده در VHDL
1-نوعهای داده استاندارد:
تعریف نوعهای استاندارد در بسته standard قرار دارند. بسته استاندارد را کلیه عرضه کنندگان ارا ئه میکنند. این بسته حاوی تعاریف نوعها و توابع از پیش تعریف شده زبان VHDL میباشد.
دسته بندی | کشاورزی و زراعت |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 64 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 19 |
مقاله بررسی گیاهشناسی (Story chos huxvomica linn) در 19 صفحه ورد قابل ویرایش
(kuchala)
نام گیاه شناختی: Strychnos huxvomica linn
خانواده: Strychraceae
گونه: Strychnos colubrinal., Strychnes Potatoum
نام بومی: انگلیسی: Nuxvomica، سانسکریت kuchala هنر: kuchalag
این درخت برگریزه بوده و رشد خوبی در سراسر هنداستوایی دارد. یک پوست باریک خاکستری و برگهای بیضی شکل درخشان دارد. گلها به شکل سایمهای ترمینالی مرتب شدهاند و سفید و سبز هستند. میوهها هسته قرمز تلخ دارند - دانهها از کشورهای جنوبی خصوصاً آندراپراوش، تامیل نادو و کرالا جمعآوری شدهاند.
کاربردها: پوست درخت، دانهها، هستهها ارزش دارویی دارد – دانهها منبع داروی nuxvonica هستند که به عنوان داروی تقویتی، محرک و در درمان فلج و اختلالات عصبی استفاده میشود – حالت بالقوه سمی درخت Strchnes توسط تمام فرهنگهای قدیمی جهان شناخته و بهرهبرداری شدهاست – متخصصان و پزشکان Ayurwedic از خصوصیات پزشکی این گیاه با فرآوری محصولات آن از طریق Shuddni استفاده کردند، یک روش سمزدایی- بنابراین بنابراین ترکیب به عنوان درمان اسهال و اختلالات عصبی استفاده میشود – دانهها به آبجو اضافه میشوند تا آن را سمزدایی کند – چوب نرم بوده و برای کاربردهای کشاورزی، کابینتسازی و پانلهای تزئینی استفاده میشود.
آلکالوئیدها از تمام بخشهای درخت گرفته میشوند – Sttychnine بیشترین مطالعه را به خود اختصاص داده است – پوست و برگها سم، بروسین، مصنوعی را در بردارند – و نیز سم مصنوعی و بتا کلبرین را شامل میشوند – ریشهها 99% آلکالوئید دادند و مقدار سم 0.7% است و بروسین –276% روشهای گوناگون عصارهگیری برای افزایش اندش تجاری آلکالوئیدها مورد تحقیق قرار گرفتهاند – آب پوست تازه برای درمان و با و اسهالخونی استفاده میشود. پوست خشک شده به عنوان یک جوشانده یا چسب استفاده میشود. – یک ضماد ساخته شده از برگها برای زخمهای مزمن استفاده میشود. – دانهها در شیر جوشانده شده و به شکل چسب در میکنید و برای افراد معتاد در مواد مخدر استفاده میشود و به نظر میرسد که در درمان اعتیاد هم سودمند باشد -
تمرینات زراعت
تکثیر – رشد آن توسط دانهها است – دانهها در آب به مدت 2 ساعت قبل از قراردادن آنها در کیسههای چندتایی، فرو میروند – این فرآیند باعث پاک شدن راحت و آسان دانهها میشود – قلمستان باید در سایه پراکنده شدهباشد و آبرسانی باید توسط روش چشم انجام شود – دانهها باید در ماه اکتبر کاشته شوند – وجین کردن باید به طور منظم انجام شود، گیاهان در ماه جولای برای پیوند در مزرعه آماده خواهند بود.
پیوند زدن در مزرعه: در ماه می – ژوئن یک محل جوی 2×2 را حفر کنید – فاصله میان 2 درخت باید 15 باشد – در هفته اول ماه جولای، جویهیها باید با kgs 20 فضولات گاو و 5kg. Neem یا برگهای روناس madar پرشده باشند – در طول هفته دوم و یا سوم جولای وقتی 2-1 باران بیاید – گیاه باید به دقت در جوی پس از برداشتن کیسههای چندتایی کاشته شود.
آبیاری – سریعاً پس از کاشت گیاه، آبیاری باید انجام شود – آبیاری زیاد باید در فواصل 5-7 روز در مقدار کم انجام شود – گیاه در یک حالت متوسط رشد میکند – و به ارتفاع40-30 در یکسال میرسد – در مرحله اولیه رشد، گیاه نیازمند حمایت است – پس از 2 سال وقتی که به درخت تبدیل میشود، حمایت آن در برابر حیوانات لازم نیست (گله گاو)
درو کردن
گل دهی در جولای – آگوست سال سوم شروع شده و تا اکتبر، میوهها رسیده میشوند – در زمان رسیدن، میوهها به خاطر وزن خود روی زمین میافتند – ولی با دست هم میتوان آنها را چید – میوهها باید به 2 تکه شده و خشک شوند – سپس دانهها باید از میوهها جدا شده و قبل از قرار گرفتن در کیسههای گونی برای ارسال به بازار برای فروش کاملاً خشک شوند –
محصول – مثل این جدول – از 6 سالگی به بعد، تا 60-50 سالگی، kg8000 دانه در هر 1000 درخت به دست میآید – نرخ بازاری دانهها Rs 20.00 تا 60000 برای هر kg است 0 و تا مدت 2 سال سالم میماند –
بازار: دانههای آن در دهل، بمبئی، کلکته – در بازار عمدهفروش به فروش میرسد – اینها را میتوان به داروخانههای تولیدکننده دارو فروخت و نیز قابل صادر کردن به کشورهای دیگر از طریق صادرکنندگان است – این درخت است، پس نیازمند نگهداری یا حمایت کمتر است – وقتی درخت کاملاً رشد کرد آبیاری ماهی یکبار لازم است – با کاشتن درختان Strychosuns، در بخشهای زمینهای کاشتهنشده، درآند بیشتری به دست خواهد آمد –
Terminalia arjuna Roxb
مثل این اسامی پدر Devendra، شاه بهشت، مردم عقیده دارند که درخت Arjuna شکل دیگر Pandavamadyama است، قهرمان کبیر جنگ Mahabhrsata – به همین دلیل است که درخت از طرف هندویان با احترام توجه میشود – درختان سواحل رودخانه و در خاکهای مرطوب رشد میکنند – در دستنوشتههای سانکریت، درختان Nadisarjal نام دارند یعنی گیاهان که دوست دارند نزدیک رودخانه رشد کنند – در لاتین نام درخت Terminaliaarjuna است، Terminalia یعنی گلهایی که پشت سرهم دیده شده و arjuna لغت هندی به معنای بدن سفید گرفته شدهاست – چون رنگ چوب مثل arjuna سفید است. نام آن درخت در سراسر قاره هند دیده میشود، میانمار، سریلانکا و خصوصاً در جنگلهای برگریز مرطوب – بخش عمده جنگلهای برگریز مرطوب کشور را تشکیل میدهد – در ایالات خشکتر کشور دیده شدهاست. انواع متنوع خاکها از دشتها تا ارتفاعاات 1500m رشد یافته است – که اکثراً در سواحل رودخانهها، جویبارها و نهرهایی دیده میشود که رطوبت عامل محدودکننده نیست – برگهای درخت خود به خود میریزد اما هرگز، کاملاً بدون برگ دیده نشدهاند – یک درخت بزرگ همیشه سبز با تنه مستحکم و تاج پهن است – پوست درخت صاف، خاکستری در بخش بیرونی و گوشت رنگی در داخل است و پوست تکهها کنده میشود – برگها، ساده، در جهت مخالف، مستطیل یا بیضی شکل، چرمی coriaceous، کنگرهای crenulate و در بالا تیره رنگ، و در زیر قهوهای کمرنگ است، اغلب پهلوهای ناهماهنگ و مشبک دارد.
گلها در خوشه افشان panicle یا سنبله spike سفید هستند – هسته میوهها مستطیل با 5-7 کوتاه، زوایای محکم یا بالها هستند، خطوط روی بالها اریب و به طرف بالا منحنی ایست ریشهها کم و بیش سطحی هستند – دانهها 5 به 7 بخش هستند جوانه زدن، قطعات گل واقع در بالای تخمدان epigunors است و قدرت جوانه زدن کم است – فصل گل دادن از آوریل است و تنظیم دانهها از ماه ژوئن است – بلوغ و رسیده شدن دانهها فقط در اکتبر – نوامبر است – اگر مجموعه قبل از رسیدن دانهها انجام شود، جوانه نخواهند زد – دانه یک شفت و هر 1 کیلوگرم دانه، 200 – 235 دانه دارد – اندازه آن در هر درخت متفاوت است.
میانبر mesocarp گوشتی، برای پرندگان، میمونها، خرس وحشی و سنجابها و غیره در جنگلها خوردنی است-
از طریق دانهها تکثیر مییابد – درصد جوانهزدن حداکثر 80 درصد است – یک کیلوگرم حاوی حدود 12000 دانه است جونهدهی از 45-40 روز پس از کاشتن شروع میشود و مقدار قابل توجه آبیاری برای جوانه دهی خوب لازم است – اگر سایه و رطوبت باشد. اکثر دانههای بالغ جوانه میزنند – به طور کل، جوانههای زیادی وجود دارند که به طور عادی، در یک درخت T. bellerica تکثیر میشوند – جوانهدهی ماده زیر hypogynous است – تکثیر طبیعی اغلب مورد حمله بوده توسط حیوانات و دانهها توسط جوندگان خورده میشوند – حشرات میتوانند به دانه آسیببزنند اگر در میانبر mesocarp گوشتی قرار بگیرند – تنههای درخت خوب است – و رشد آن سریع است – برای تکثیر مصنوعی، دانهها بهترین منبع هستند. قلمستان در ماه مارس – آوریل آماده میشود، بسترهای قلمستان، تهیه شده و دانههای تازه خشک شده جمعآوری شده و یک شب در آب میمانند-
در آب فرو کردن و خشککردن دانهها هم به افزایش درصد جوانهزدن کمک می کند دانههای عملآمده روی بستر پخش میشوند با یک لایه سنگ یا خاک و در خاک با استفاده از انگشت فرو میروند – هل دادن با استفاده از یک اهرم چوبی و برای فشاردادن دانهها در عمق خاک پیشنهاد میشود بسترهای دانه باید روزانه به خوبی آبیاری شوند –
پیوند زدن در بیرون: پیوند زدن جوانهها به کیسههای چندتایی در هوای مرطوب انجام میشود ریشه راست شاید آنقدر بلند باشد که کشیدن آن به بیرون انجام شود اگر سن جوانهها بیشتر از یکسالی باشد. جوانهها در محل کاشته میشوند در زمانی که یکساله باشند – واین کار در فصل بارانی انجام میشود – بخشهای گودالی cm3 30 تهیه شده و با مخلوط فضولات گاو و خاک قبل از کاشتن پر میشود.
مطالعات نشان دادهاند که جوانه زدن بیشتر در دانههای با اندازه متوسط (%69) انجام میشود – برای مسیرهای جادهای، مخازن یا گیاهان سبدی، یک به یک و جوانههای یکساله در گودال cm360 و با فضاهای با فاصله6-8 m کاشته شدهاند – در برخی نواحی کاشت کنده درخت به اندازه کل کاشت موفق است – کندهها از گیاهان 15-12 ماهه تهیه شده و در ماه جولای – آگوست پس از بارش باران در گودالهای cm330 یا حفرههای دیلم کاشته میشوند –
بیماری و مدیریت
سایه و خشکی شدید، در طول مرحله قطب باید حذف شود – میوهها را نمیتوان با میانبر mesocrap گوشتی ذخیره کرد چون قارچ و حشرات را جذب میکنند – دانهه ای دوباره پیوندزده شده، شسته شده و برای ذخیره دانه، در آفتاب خشک میشوند – دانهها در کیسههای گونی نگهداری شده تا هر گونه گوشت اضافی روی آنها از بین برود-
بیماری آفت – حشرات تغذیه کننده از برگ، آسیبجدی را به درخت نمیرسانند بیماری قارچی Puccinia terminaliae زخمهای چوبی کروی را روی شاخههای و برگها موجب میشوند – کپک پودری روی برگهای پیرتر حاصل Phyllactiniaterminalial است که تولید کننده لاکهایی در اطراف نواحی بافت مرده necrotic روی سطح برگ بالاتر میباشد – Frobineac , Fomes fastuosus باعث پوسیدگی مغز گیاه میشود-
Terminalia Chebula Retz
بومی هندوستان است و در سراسر جنگلهای برگریز مرطوب و خشک هند دیده میشود و حداکثر تا 1500 متر از کشور را به خود اختصاص دادهاست. یک درخت برگریز متوسط تا بزرگ با یک تنه و بدنه تمیز کوتاه و یک تاج گرد و مدور است. پوست درخت قهوهای تیره است و به طور طولی شکافدار شدهاست –برگها سبزتیره هستند و تقریباً مخالف هم در جوانی، برگها پرزهای نرم شفاف دارند – خوشهها پیوسته هستند – گلها کوچک، و سفید رنگ میباشند – میوهای که شفت است شیارهای بیکرک و صاف olabrus، بیضی شکل و نامنظم بالا لبه دارد – ریزش برگ در فوریه – مارس است – و گل آن در مارس – می و با جریان و شکل تازه رشد میکند – میوهها در نوامبر رسیده شده و میوه هایی با دیواره سخت محکم هستند – و با رسیدن، میافتند – جوانه زدن بسیار کم است – دانهها محکم بوده و یک رنگ زرد کمرنگ دارند – دانهها تا 12 ماه شکل ثابت دارند – درخت تا 30 سال به اندازه کامل خود میرسد