دسته بندی | علوم انسانی |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 20 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 22 |
مقاله بررسی خصوصیسازی در آموزش عالی در 22 صفحه ورد قابل ویرایش
مقدمه:
در ایران در سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی همه تلاشها متوجه تثبیت موفقیت سیاسی و اقتصادی دولت بوده و صاحبان سرمایه های بزرگ و متوسط و گاه کوچک عاملان حکومت پیشین تلقی گردیده و بعضاً مبادرت به مصادره اموال میشد که در آن سالها سیاست های اقتصادی روند دولتی شدن را طی می کرد. در حالیکه به عقیده علمای دینی و قانون اساسی بطور نهادی مالکیت خصوصی جایگاه خود را حفظ کرده و حذف آن از برنامه های نظام نبود.
در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران وجود سه بخش دولتی، تعاون و خصوصی در اقتصاد کشور مورد تأکید واقع شده است.
امروزه روند خصوصی سازی به صورت بخش مهمی از مجموعه تحولات جهانی مطرح است، میتوان گفت که جریان خصوصی سازی بعنوان یکی از شاخص های اصلاحات در کنار شاخص های دیگر مانند رشد تولید ناخالص ملی، تراز پرداخت ها و مانند آن در جهت توسعه کشورهای مورد توجه سازمانهای بین المللی همچون بانک جهانی قرار گرفته است.
خصوصی سازی در کشورهای کمتر توسعه یافته فرصتی مناسب برای ایجاد تحول در اقتصاد است اما هنوز جایگاه واقعی خود را نیافته است. اجرای این امر در کشورهای پیشرفته منجر به کاهش حوزه فعالیت دولتی، انتقال مالکیت و کنترل اقتصادی، افزایش کارآیی و تعدیل یارانه ها گردیده است.
یکی از اصول موردنظر در برنامه سوم کوچک کردن میزان سلطه دولت و واگذاری قسمت هایی از امور به بخش خصوصی و افراد واجد شرایط است.
در کشور ما نیز مبحث خصوصی سازی در بخش های مختلف دولتی مطرح شده و پیرو آن در بخش آموزش عالی نیز مورد توجه قرار گرفته است.
تعریف:
خصوصی سازی به عنوان الگوی ساختاری در جهت پویایی اقتصادی، افزایش کارایی و بازدهی افزایش کیفیت و کمیت خدمات از دهة 80 تا 1990 مورد توجه قرار گرفت و از اهمیت بیشتری برخوردار شده است گرایش به خصوصی سازی در ایران عمدتاً از سال 1368 در چارچوب برنامه اول توسعه اقتصادی اجتماعی، فرهنگی دولت آغاز و در جریان همین برنامه نخستین تصویب نامه هیات وزیران در تاریخ 29/3/70 با هدف ارتقا کارآیی فعالیت ها و کاهش تصدی دولت در فعالیت های اقتصادی و خدماتی غیرضروری و نیز ایجاد تعادل اقتصادی و استفاده بهینه از امکانات کشور صادر شده است.
یکی از ویژگیهای اصلی برنامه سوم توسعه نیز توجه به اصل عدم تمرکز و خصوصی سازی است.
اهداف دولت در خصوصی سازی را میتوان به دو دسته تقسیم کرد:
الف: اهداف کلی
ب: اهداف فرعی
الف- اهداف کلی را میتوان به شرح زیر برشمرد:
1- کاهش ابتکار عمل های مستقیم دولت در فعالیت های اقتصادی
2- کاهش هزینه های بودجه ای دولت که ناشی از یارانه ها و هزینه های سرمایه ای میباشد.
3- توسعه و رقابت و بهبود کارآیی عملیات سازمان اقتصادی
ب- اهداف فرعی را میتوان به شرح زیر برشمرد:
1- تشویق مالکیت گستردة سهام
2- توسعه و رشد بازارهای سرمایه
3- به حداقل رساندن دخالت دیوان سالاری دولت در عملیات سازمان اقتصادی از طریق مشارکت مدیریتی یا مشارکتی
4- تحصیل درآمدهای ناشی از سرمایه برای خزانه داری
با این اهداف دولت کارآیی سازمان اقتصادی را بالا برده و به تبع خود نیز از این افزایش کارآیی بهره میبرد اما چه روش هایی برای اجرای خصوصی سازی یک سازمان اقتصادی وجود دارد؟
بعضی کارشناسان این مفهوم را در سه عرصه قابل اجرا می دانند:
1- تدابیر عملیاتی
2- تدابیر سازمانی
3- تدابیر در مورد مالکیت
طبقه بندیهای دیگری هم وجود دارد:
1- خصوصی سازی مالکیت
2- خصوصی سازی مدیریت
3- خصوصی سازی تشکیلات سازمان اقتصادی با محدودیت
بهره وری پایین دستگاه های دولتی و اتلاف منابع در این بخش از چالش های جدی چند سال اخیر در نظام مدیریت کشور بوده است بطوریکه یکی از شعارهای اصلی دولت افزایش بهره وری برای مقابله با این مشکل میباشد.
بخش آموزش عالی نیز از این قاعده مستثنی نیست زیرا اتلاف منابع در این بخش هم وجود دارد و نشان از بهره وری پایین است.
مزایای خصوصی سازی:
1- خصوصی سازی باعث کوچک شدن دولت از طریق واگذاری قسمتی از تصدی امور اجرایی خود به بخش خصوصی میشود.
2- صرفه جویی در صرف مالیات ها و درآمد عمومی دولت در تولید مستقیم خدمات در جامعه
3- با بوجود آمدن بخش های خصوصی (غیردولتی) تلاش برای به دست آوردن سهم بیشتر بازار میشود و این رقابت با یکدیگر یا موجب کاهش هزینه خواهد شد و یا با ارائه خدمات برای کیفیت بالاتر در نتیجه به افزایش بهره وری میانجامد.
4- با ایجاد عرضه کنندگان متفاوت و متعدد امکان حق انتخاب برای مصرف کننده بوجود خواهد آمد.
عوارض احتمالی:
علی رغم فواید خصوصی به نظر می رسد که اجرای سیاست های بازار در بخش آموزش عالی با مشکلات ذاتی خود روبروست زیرا علاوه بر بحث های اقتصادی، بحث های مساوات و عدالت، کیفیت و نظارت دولت در این میان باقی است نقش نظارت دولت در این بخش اجتناب ناپذیر است. و آیا این که مراجع خصوصی در ایران هم بتوانند و قادر باشند بهبودی و کارآیی آموزش عالی را ایجاد نمایند هنوز محل مناقشه و نیازمند بررسی بیشتری است با استفاده از این مدل در نتیجه تغییرات ساختاری، کنترل و پاسخگویی دستخوش تغییر قرار می گیرند.
یکی از عوارض احتمالی خصوصی سازی، ایجاد انگیزه خلافکاری است که از نمونه های آن میتوان به فروش سوالات امتحانی، پایان ترم و اخذ نمره بدون داشتن معلومات کافی در دانشجویان است.
خصوصی سازی آموزش عالی در جهان
فرضیه ها و واقعیات
خصوصی سازی آموزش عالی پدیده جدیدی در دنیای اقتصاد نیست. در بسیاری از کشورهای جهان بخش خصوصی به صورت محدود یا مسلط نقش هایی را بر عهده دارد. در بعضی از کشورها سابقة خصوصی سازی به سالهای گذشته برمی گردد. با این حال خصوصی سازی در دنیای امروز به عنوان یک استراتژی سیاسی برای توسعه آموزش اهمیت بیشتری پیدا کرده است. این اهمیت اساساً از یک طرف به خاطر تورم و در بعضی از کشورها بودجة دولتی آموزش و پرورش و از طرف دیگر افزایش تقاضای اجتماعی برای آموزش عالی و ظهور شعارهای عمومی رفتن آموزش عالی برای همگان میباشد که البته در همه موارد صادق نیست.
خصوصی سازی آموزش عالی در ایران
تأمین مالی آموزش عالی
تأمین مالی دانشگاهی به دلایل زیر به طور روزافزونی با مشکل مواجه خواهد شد:
1- بخش دولتی به شدت تحت فشار وظایفی است که نیازمند تأمین اعتبار از بودجهی عمومی است. این وظایف، از جمله مربوط میشود به رسیدگی به جمعیت پیر جامعه، بهداشت و درمان، فقر و کمک خارجی، علاوه بر این، مسائل امنیتی و حفظ ارکان زیربنایی کشور نیاز به تأمین بودجه دارد. بنابراین درصد سهم درآمدی که باید صرف آموزش عالی شود به ناچار رو به کاهش است.
2- در صورتیکه بخش خصوصی نتواند در قبال سرمایه گذاری برای دانشگاهها خدماتی را کسب کند و یا بر فعالیت دانشگاه ها تاثیرگذار نباشد، پیش از پیش از انجام چنین اموری روی گردان میشود.
3- هزینهی ارائه آموزش دانشگاهی و انجام پژوهش نسبت به افزایش هزینهی زندگی به طور قابل ملاحظه ای رو به رشد است. بنابراین در رابطه با بودجه، مؤسسات آموزش عالی به طور جدی باید اقداماتی را در دو جهت انجام دهند. از یک طرف باید درآمدهای خود را حفظ کنند یا حتی افزایش دهند و از طرف دیگر باید هزینه های مربوط به تولید دانش جدید و انتقال آن را کاهش دهند. هر موسسه ای که به این دو نکته بی توجه باشد به ناچار از نظر گسترش و کیفیت رو به ضعف خواهد رفت.
حفظ درآمد
تا چه اندازه آموزش و پرورش یک کالای دولتی یا خصوصی است؟ تعیین این میزان یکی از مهمترین موضوعات در زمینهی تأمین مالی آموزش عالی است، چرا که پیامدهای آن بسیار گسترده است. بخشی از پاسخ به این پرسش مبتنی بر واقعیات است. (به طور کلی پژوهش پایه اساساً دولتی و آموزش مادام العمر و پژوهش کاربردی عمدتاً خصوصی است) اما بخش بزرگی از پاسخ به پرسش فوق مبتنی بر تفسیرهای سیاسی است.
در هر حال گرایش مشخصی به سوی تنوع منابع درآمد در دولت و بخش خصوصی وجود دارد. در دولت این تنوع در بخش های مختلف دولتی یا وزارتخانه قابل مشاهده است. در بخش خصوصی این تنوع به صورت شهریهی دانشجو، اعطای سرمایه، تجاری کردن خدمات، وام با میزان بهرهی مناسب و بهره گیری از بورسیهی مؤسسات خیریه وجود دارد. با وجود این، باز باید یادآور شد که شرط لازم برای انجام عملیات بر روی درآمد، چه در بخش خصوصی، شفافیت و مسئولیت پذیری بیشتر از جانب موسسه است.
دسته بندی | علوم انسانی |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 14 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 18 |
مقاله بررسی تکنیک مشاهده و مصاحبه در جمعآوری اطلاعات در 18 صفحه ورد قابل ویرایش
مقدمه
مشاهده یکی از روشهای موثر و کارآمد درتحقیقات اجتماعی است. این روش از مهمترین روشهای کسب اطلاعات محسوب می شود. مشاهده این امکان را به محقق می دهد که محقق مستقیماً پدیده مورد مطالعه را ببیند و واقعیت را به صورت مستقیم یا بی واسطه درک کند. روش مشاهده نه تنها به طور مستقل می تواند یک منبع قوی و شیوه ای مناسب برای گرد آوری اطلاعات درتحقیقات اجتماعی باشد، بلکه گاهی نیز به عنوان یک روش تکمیلی در کنار سایر روشهای گردآوری اطلاعات نیز مورد استفاده می گیرد.
روش مشاهده از عمده ترین و مهم ترین شیوه های تحقیق درعلوم اجتماعی است، اما کمتر از سایر شیوه های دیگر گردآوری اطلاعات مورد استفاده قرارگرفته است. هیچ شیوه ای به اندازه مشاهده مستقیم درمیدان تحقیقی نمی تواند محقق را در رابطه نزدیک با پدیده های مورد مطالعه قرار دهد.
دراکثر رشته های علوم انسانی از جمله جغرافیا، جامعه شناسی، اقتصاد، تاریخ، باستان شناسی، روان شناسی و مردم شناسی نیز از روش مشاهده استفاده میشود.
اهمیت نقش مشاهده تنها درگرد آوری اطلاعات به صورت یک روش مستقل یا تکمیلی پایان نمی پذیرد، بلکه دربعضی از تحقیقات محقق ناگزیر است برای بررسی نتایج تحقیقاتی که مبتنی بر سایر روشهای گردآوری اطلاعات باشد نیز از روش مشاهده استفاده کند؛ به عبارت دیگر برای اطمینان از صحت نتایج تحقیق یا داده های گردآوری شده از طریق سایر روشها، محقق باید به میدان آمده و پدیده مورد مطالعه را از نزدیک مشاهده نماید تا برای داده های گرد آوری شده تاییدیه بگیرد.
(حافظ نیا، 1381: 8-206)
مشاهده :
مشاهده از رایج ترین و مهم ترین شیوه ها و ابزار تحقیق به شمار می رود که در اکثر علوم کاربرد دارد به تعبیر وب، تمامی تحقیقات اجتماعی با مشاهده آغاز میشوند و با آن نیز پایان می پذیرد، به بیان دیگر، مشاهده جزیی اجتناب ناپذیر از هر مطالعه درباب هر پدیده اجتماعی می باشد (ساروخانی، 1381: 174). مشاهده مستلزم توجه منظم و سیستماتیک و ثبت رویدادها، رفتارها و موضوعاتی است که در محیط اجتماعی، مکان یا محل مورد تحقیق وجود دارد (مارشال و اسمن، 1995، به نقل از ازکیا).
تعاریف متعددی از مشاهده شده است از جمله اینکه: «مشاهده روزمره و مشاهده علمی، دریافت و درک هدفمند محیط از طریق اندامهای حسی (نه تنهاچشم) و ثبت این دریافت ها در واحدهای اطلاعاتی است. (اتسلندر، 1926، به نقل از ازکیا)
رنه کیونیک درتعریف مشاهده می نویسد که رابطه ما با جهان به وسیله حواس پنجگانه به وجود می آید و ما با کمک آن حواس، به تجربیات خود می اندوزیم. بدین معنا، مشاهده نوعی کسب تجربه از جهان است که ازطریق ساده، تا طرق علمی به وسیله جلا دادن و تیز کردن حساب شده ادراک و حواس انجام گیرد. (کیونیک، 1976: 1، به نقل از رفیع پور).
درتعریف مفهوم مشاهده می توان گفت، مشاهده جزیی اجتناب ناپذیر از هر مطالعه درباب پدیده های اجتماعی است، یا اینکه مشاهده شروع کننده و خاتمه دهنده تمامی تحقیقات اجتماعی است (کیوی و کامپنهود، 86 15:19)
مشاهده یکی از راه های عمده کسب اطلاعات در روش تحقیقی میدانی است که عمدتاً در مردم شناسی و قوم نگاری به کار می رود. در مواقعی که یک محقق می خواهد درباره مسائلی تحقیق کند که تاکنون اطلاعات کافی در آن باره وجود ندارد، عموماً از تکنیک مشاهده استفاده می شود. به عنوان مثال اگر خواسته شود در مورد ایل های ایرانی تحقیقی صورت گیرد، چون منابع و اطلاعاتی دراین زمینه وجود ندارد پس بهترین راه، مشاهده این ایلها می باشد (رفیع پور، 1382: 55)
سابقه استفاده و کاربرد روش مشاهده به اواخر قرن 17 میلادی برمی گردد یعنی زمانی که اروپاییان برای تسلط یافتن برکشورهای آسیایی و جهان سوم نیازمند آگاهی از فرهنگ، آداب و رسوم، اعتقادات و … مردم بومی آن سرزمینها شدند و بدین ترتیب رشته علوم مردم شناسی شکل گرفت. روش مشاهده را اولین بار مکتب شیکاگو در تحقیقات جامعه شناختی به کاربرد . (ازکیا، 1382: 9-408)
اهمیت و مزایای مشاهده دراین می باشد که درصورت استفاده از روش مشاهده، مطالعهی بی واسطه موضوع تحقیق و فقدان تورش بوجود می آید و به عنوان طبیعیترین، مهمترین و پرکاربردترین شیوه ها و ابزار ضروری تحقیق مورد استفاده قرار می گیرد (کیوی و کامپنهود، 1986: 98)
کاربرد مشاهده :
مشاهده به عنوان یکی از ابزار ضروری هر تحقیق است اما در مواردی محقق ناچار باید از آن استفاده کند. از جمله این موارد می توان ا شاره کرد به :
1- درصورت عدم دستکاری داده ها در سطح کلان- مثلاً بررسی تاثیر نظام حزبی بر دموکراسی؛ که در این خصوص نمی توان با تعطیلی حزب یا پارلمان، نقش و تأثیر آنرا در جامعه بررسی کرد.
2- درصورت عدم امکان مصاحبه درتحقیق، مثلاً دربررسی رفتار گروهی کودکان یا هنگام بروز وضعیت حساس و پرتنش و خصومت بین دو قوم، و یا عدم آشنایی محقق با زبان جامعه آماری
(ساروخانی، 1381: 175)
شاخصهای مشاهده:
محقق در آغاز باید تصمیم بگیرد چه چیز را مورد مشاهده قرار دهد از این رو شاخصهایی را مد نظر خود قرار می دهد که معمولاً به چهار شاخص اشاره میشود:
حرکتی، زبانی، مکانی، فرازبان.
1- شاخص های حرکتی/ بیانی: هر عمل، رفتار یا حرکتی که از جانب موضوعات مورد مشاهده بروز کند مانند حرکات سرو دست و بدن.
2- شاخص های زبانی/ بیانی/ صوتی: محتوای سخن و کلام که با توجه به زیر و بم بودن صدا، ادا می شود مانند بیان سریع یا کند یا کیفیت زبان یا پوتوق.
3- شاخص های فضایی/ مکانی: زمینه های ارتباطات، گرایش ها، نگرش ها، باورها، علایق و عقاید افراد که دریک جمع مد نظر قرار گیرد مانند آزمون مورنو و رابرت بیلز.
4- شاخص های فرا زبان: با این شاخصها ژرفای تحقیق فزونی می یابد و شناخت واقعیت بهتر صورت می گیرد. رفتار فرا زبان مانند بلند یا آهسته سخن گفتن، قطع کردن سخن دیگران، تغییر آهنگ کلام و … (همان: 81-177)
انواع مشاهده :
پس از بیان اهمیت مشاهده در تحقیقات اجتماعی لازم است انواع آن ذکر گردد که عبارتند از:
1-مشاهده نامرئی:
رفتار در این نوع مشاهده طبیعی است و موقعیت تحقیق به واقعیت نزدیک تر است. دراین نوع مشاهده از وسایلی نظیر دوربین مخفی، آیینه و … استفاده می شود. از جمله کسانی که به این مشاهده دست می زنند می توان به روزنامه نگاران و دست اندرکاران رسانه ها اشاره کرد.
2-مشاهده فعال:
این نوع مشاهده در برابر مشاهده پذیرا یا منفعل قرار دارد و زمانی است که محقق به مشاهده ساده نمی پردازد بلکه خود به کار دستکاری متغیرها دست می زند و شرایط ویژه پدید می آورد تا نتایج آن را یادداشت کند. (همان : 185).
3-مشاهده ناپیوسته:
مطالعات طولی نظیر پانل یا روند پژوهی در این نوع مشاهده جای می گیرند. بدین صورت که محقق نسلی را در یک زمان (t) مطالعه می کند، سپس در فاصله زمانی معینی تکرار می شود (ازکیا، 1382: 415)
محاسن روش مشاهده این موارد عبارتند از :
1- بزرگترین مزیت مشاهده این است که روشی است مستقیم که از طریق آن میتوان به اطلاعات دست اول دست یافت و در مجموع درحالت طبیعی دسترسی به رفتار و حوادث بدون دخالت سایر عوامل از طریق مشاهده ممکن است
(طالقانی، 1381: 105)
2- حجم اطلاعات وسیعتری از محیط و فرد یا افراد مورد مشاهده به دست محقق می رسد.
3- این روش برای شناخت افرادی که قادر به بیان وضعیت خود از طریق دیگر نیستند، نظیر کودکان، بیماران روانی و … روش مناسبی است.
4- این روش می تواند به عنوان روش کنترل برای سایر روشهای گردآوری اطلاعات مورد استفاده قرار گیرد.
5- مشکلات زبانی و فرهنگی همانند سایر روشها تاثیر کمتری در اجرای روش دارد، مثلاً بعضی اطلاعات را که از طریق زبان نمی توان گفت از طریق مشاهده میتوان دریافت نمود.
6- در مشاهده بویژه اگر غیر علنی باشد، مقاومت و جدل و ممانعت احتمالی برسرراه گردآوری اطلاعات وجود ندارد. (حافظ نیا، 1381: 15-214)
معایب روش مشاهده این موارد عبارتند از :
1- روش مشاهده درجامعه ای محدود و در مطالعات مورد کاربرد دارد و برای مطالعات وسیع و جامعه ایی بزرگ مناسب نیست؛ زیرا تدارک مشاهده گران ورزیده و متعدد مقدور نیست.
2- وجود محقق و مشاهده گر در محیط مشاهده باعث می گردد که شرایط عادی و طبیعی آن تغییر نماید و حالت غیر عادی و غیر طبیعی به خود بگیرد.
3- مشاهده برای تحقیقات تداومی که زمان طولانی را طلب می کند، روش مقرون به صرفه نیست. (حافظ نیا، 1381 : 215)
4- روش مشاهده با اینکه ژرفانگری و ایجاد قضایای نظری مناسب است، اما برای آزمون فرضیه های مشتق از نظریه روش مناسبی نیست. (طالقانی، 1381: 95)
5- با توجه به این که شناخت از طریق حواس پنجگانه بدست می آید از این رو اولاً ما از محیط بیرونی خود همه واقعیتها را نمی توانیم مشاهده کنیم، بلکه فقط آن واقعیتهایی برای ما قابل مشاهده اند که ادراک محدود و درواقع ضعیف ما اجازه می دهند. (رفیع پور، 1382: 103)
6- در روش مشاهده فقط بخشهایی از روباط اجتماعی مشاهده می شود مثلاً روابط بسیار خصوصی یک زن و شوهر را نمی توان مشاهده نماید. (همان: 103)
دسته بندی | علوم پزشکی |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 30 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 20 |
مقاله بررسی بروسلوز در اطفال در 20 صفحه ورد قابل ویرایش
چکیده:
هدف از بررسی بروسلوز در اطفال نشان دادن شایع ترین علایم بالینی و یافتن بهترین روش آزمایشگاهی جهت تشخیص بیماری و بررسی راههای شایع انتقال و چگونگی پیشگیری از آن و نهایتاً مقایسه روش های مختلف درمانی و یافتن موثرترین راه درمان است.
موارد و روشها: این تحقیق از نوع گزارش سری موارد و نوعی مطالعه توصیفی گذشته نگر میباشد که بر روی پرونده های بیماران بستری بهرامی بین سالهای 84-1374 انجام گرفته است.
نتایج: بیشترین شیوع بیماری در سنین 8-7 سال بود. کوچکترین بیماران 1 سال و بزرگتر آنها 14 سال سن داشت. 15 نفر از بیماران (5/62%) از جنس مذکر و 9 نفر (5/37%) از جنس مؤنث بودند. سابقه مصرف لبنیات محلی غیرپاستوریزه در 18 نفر از بیماران (5/77%) مثبت بود. تظاهرات بالینی شامل: تب در 23 نفر (8/95%) و آرترالژی در 20 نفر (5/78%) و تعریق شبانه در 12 نفر (50%)، لنفادنوپاتی در 9 نفر (5/37%) اسپلنومگالی در 7 نفر (2/29%) بود. عوارض بیماری شامل: آرتریت در 21 نفر (5/87%)، آنمی در 12 نفر (50%) و لکوپنی در 4 نفر (7/16%) لکوپنی، 3 نفر (9/14%) لکوسیتوز بودند.
تست رایت در 20 نفر، با تیتر 320: 1 مثبت بود، در 3 نفر با تیتر 1:1280 مثبت بود و تنها در یک مورد تیتر 1:160 وجود داشت. تست 2ME در همه بیماران مثبت بود.
آزمایشات LFT در 10 بیمار انجام گرفت و فقط در سه مورد، رایز آنزیمهای کبدی وجود داشت. کشت خون در 18 بیمار انجام گرفت و نتیجه منفی گزارش شد.
تمام بیماران با درمان های آنتی بیوتیکی بهبود یافتن و هیچ موردی از عود بیماری گزارش نشد.
استنتاج: با توجه به تظاهرات بالینی غیر اختصاصی بروسلوز، باید این بیماری را در تمام اطفال با علائم تب طول کشیده در نظر داشت.
مقدمه
-بروسلوز بیماری مشترک بین انسان و دام است که در اثر تماس با حیوانات یا فرآورده های دامی آلوده و یا مصرف لبنیات محلی غیرپاستوریزه به انسان منتقل می گردد.
- این بیماری با نامهای مختلف بروسلوز، تب مالت، تب مدیترانه، تب مواج شناخته شده است.
- بروسلوز در تمام جهان وجود دارد مخصوصاً در کشورهای ناحیه مدیترانه، شبه جزیره عربستان، شبه قاره هند، مکزیک و کشورهای امریکای لاتین
تاریخچه
عامل بیماری برای اولین بار در سال 1886، توسط دیوید بروس پزشک انگلیسی از طحال سرباز تلف شده در جزیره مالت جدا گردید و میکوکوس ملیتنیس نام گرفت. در سال 1920، میرشا به افتخار کشف اولیه بروس، این باکتریها را بروسلا نامگذاری کرد.
در ایران، عامل بیماری در سال 1311 شمسی در انیستیتوپاستور از کشت خون انسان جدا گردید.
اتیولوژی:
بروسلوز، در انسان میتواند از یکی از چهار گزینه زیر ناشی شود:
1- بروسلا ملیتنسیس: شایعترین و مهاجم ترین علت بروسلوز در جهان است که عمدتاً از بز، گوسفند، شتر کسب میشود.
2- بروسلا آبورتوس: از گاو سرایت میکند.
3- بروسلا سوئیس: از خوک منتقل می گردد.
4- بروسلا کنیس: از سگ انتقال می یابد.
- این باسیل کوچک و گرم منفی، هوازی، یک انگل اختیاری داخل سلولی، بدون اسپور، غیرمتحرک و فاقد کپسول است.
- کلنی های بروسلا در محیط کشت غنی در درجه حرارت 37 درجه سانتیگراد و 7/6=PH پس از 5-2 روز به صورت کوچک به قطر یک میلیمتر، محدب، صاف، شفاف رشد می نمایند.
اپیدمیولوژی:
- شیوع جهانی بیماری بروسلوز انسانی معلوم نیست علت این موضوع کیفیت غیریکنواخت سیستم های اطلاع رسانی و گزارش بیماری در بسیاری از کشورهاست. بیماری بروسلوز در کشورهای ناحیه مدیترانه- شبه جزیره عربستان- شبه قاره هند و آمریکای جنوبی و مکزیک شایع تر است.
- پراکندگی بیماری بروسلوز در ایران بدین گونه است.
استانهای با آلودگی شدید: لرستان، ایلام، همدان
استانهای با آلودگی متوسط: چهار محال و بختیاری، مرکزی، کرمانشاه
استانهای با آلودگی کم: آذربایجان شرقی و غربی، کردستان، فارس، اصفهان
- راههای انتقال بیماری بروسلوز:
1- از طریق مصرف فرآورده های لبنی غیرپاستوریزه
2- از طریق تماس مستقیم با گوشت و خون حیوان آلوده
3- از راه استنشاق هوای آلوده به گرد و خاک آغشته به مدفوع و ادرار دام
4- از طریق پاشیده شدن اتفاقی واکسن زنده بروسلا بر روی ملتحمه چشم، حین واکسیناسیون حیوان و یا پاشیده شدن مایع آمنیوتیک حیوان باردار در موقع زایمان به چشم و بینی دامپزشک.
راههای انتقال دیگر بیماری:
- انتقال از طریق آمیزش جنسی - انتقال از طریق شیر مادر - انتقال داخل رحمی
- اپیدمیولوژی بروسلوز در بین اطفال ایرانی:
در روستاها و ایلات و عشایر ایران کودکان از بود تولد و بلکه از ابتدای حیات جنینی خود در تماس با دام های آلوده، محصولات دامی خام و وسایل کشاورزی می باشند.
به طور خلاصه راه های انتقال بروسلوز در اطفال عبارت است از:
1- تغذیه با شیر خام در دوران شیر خوارگی و بعد از آن
2- مصرف لبنیات خام نظیر پنیر و خامه روستایی
3- خوردن دنبلان آلوده که خوب پخته نشده باشد.
4- تماس مستقیم با نوزادان متولد شده حیوانات (گوساله، بزغاله)
5- تماس مستقیم با نسوج حیوانی آلوده نظیر مثانه حیوانات ذبح شده
6- از طریق افشانه های (آئروسل) موجود در هوای آغل
7- به هنگام بازی با وسایل کشاورزی، از طریق پوست آسیب دیده
8- از طریق پاها و دست های ترک خورده کودکان روستایی
9- تغذیه با شیر آلوده مادر و انتقال داخل رحمی را نیز در بروسلوز مادرزادی دخیل دانسته اند.
تشخیص:
1- شرح حال دقیق از بیمار که شامل: سؤالاتی در مورد محل زندگی بیمار- شغل بیمار- سابقه مصرف لبنیات غیر پاستوریزه تماس با حیوانات، در تشخیص بیماری نقش مهمی دارد.
2- در آزمایش CBC بیماران: WBC اغلب نرمال و یا لکوپنی- لکوسیتوز وجود دارد.
- آنمی- ترومبوسایتوپنی شایع است
نتیجه ESR در تشخیص بروسلوز اهمیتی ندارد.
3- تشخیص قطعی بیماری با کشت از خون- آسپیراسیون مغز استخوان و یا بافتهای دیگر انجام میگیرد.
- کشت خون در 80-70% موارد مثبت میگردد (فقط در مواقع حاد بیماری)
- تست سرولوژی شامل رایت، 2ME، کومبس رایت- در تشخیص بیماری اهمیت دارد.
- تست رایت: در مناطق غیرآندمیک تیتر 1:160 برای بیش از یکبار، تشخیصی و در مناطق آندمیک تیتر 1:320 تشخیصی است.
- تست 2ME: آنتیبادی IgG را مییابد و تیتر بالاتر از 80/1 عفونت فعال را نشان میدهد. تیترهای خیلی بالا و یا تیترهای بالای IgG بعد از درمان بیماری نشاندهنده عفونت مزمن و یا عود بیماری هستند.
- به علت پدیده پروزون و وجود آنتیبایدهای بولکان که از نوع IgA هستند و مانع آگلوتیناسیون IgM و IgG میشدند نتیجه تست رایت منفی میگردد و برای از بین بردن این حالت سرم را در رقتهای مختلف آزمایش میکنند.
دسته بندی | معماری |
فرمت فایل | docx |
حجم فایل | 143 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 16 |
پروپوزال کارشناسی ارشد طراحی کتابخانه در شهر خرمآباد با رویکرد پایداری اجتماعی فرهنگی
انسان موجودی اجتماعی است که شرط بقای وی در ایجاد ارتباطات و تعاملات اجتماعی میباشد. اجتماع پذیری روندی است که انسان را آماده زندگی جمعی مینماید. جامعه پذیری معماری نیز مشخصه ای است که زمینه تعامل و کنش متقابل اجتماعی را در فضاهای معماری فراهم میسازد. کتابخانه نوعی فضایی عمومی است و فضای عمومی مطابق تعریف آن باید بستر استفاده و ارتباط جمعی شهروندان و کاربران باشد و بتواند به افزایش فرصت تعامل اجتماعی کمک نماید. لذا یک فضای عمومی شهری مانند کتابخانه باید دارای مشخصه اجتماع پذیری معماری باشد. علاوه بر آن کتابخانه ها می توانندیکی از ابزارهای دسترسی افراد جامعه به منابع دانش و فعالیت های فکری بشر باشند که به عنوان قلب جامعه محل یادگیری مادام العمر افراد و جلوه عملی دموکراسی در جامعه باشند. کتابخانه ها به دلیل ارتباط با افراد مختلف جامعه ، نقش ویزه ای را در ترویج علم و ارتقای فرهنگ کتاب و کتابخوانی دارا هستند.(تامسون،1381)
با شروع مباحث پایداری در زمینه شهرسازی از دهه 1960 تا به امروز هر سه بعد محیطی، اقتصادی و اجتماعی آن بسط و گسترش یافته است. اما در این میان، مباحث مرتبط با پایداری اجتماعی تا به امروزه مورد توجه جدی قرار نگرفته است و هنوز یک مدل جامع و فراگیر از پایداری اجتماعی و ابعاد و عناصر سازنده آن ارائه نشده است. چراکه تحقق پایداری اجتماعی در جوامع در حال توسعه الزاماتی را ایجاد می کند و این سوال مطرح می شود که این الزامات چه پیامد های فرهنگی به همراه دارد؟ عقیده بر این است که با گذشت بیش از دو دهه از آغاز بحثهای توسعه پایدار، بُعد انسانی پایداری مورد غفلت قرار گرفته و تمرکز بر ابعاد محیطی توسعه و رشد اقتصادی بوده است. "عدم موفقیت و شکستهای وسیع و گسترده این رویکرد، منتهی به ایجاد و تولید تغییری معنادار و تجدید یا نو کردن مفهوم پایداری اجتماعی و دیگر جنبههای مربوط و وابسته به آن است(Vallance et al,2011)." از آنجایی که مطابق مثلث ساده و معروف پایداری، یکی از رئوس و عوامل و عناصر اصلی این مثلث اجتماع است که اصلی ترین عنصر آن انسان است، در موضوعات مطرح در نظریه توسعه پایدار، آراء و باورها و همه موضوعات مربوط به او جایگاه ویژه ای خواهند یافت، که از میان آنها فرهنگ به عنوان فضای عمل او که از فضای فکری انسان یعنی جهان بینی اش منتج میشود، از اهمیتی بنیادین و اصلی برخوردار خواهد بود. "در واقع جهان بینی از طریق یک حلقه واسط(یعنی فرهنگ)هدایت عمومی توسعه پایدار را عهده دار است"(نقی زاده،1387).